rzygnąć

rzygnąć: {{stl_51}}{{LABEL="twplderzygacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}rzygać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}rzygnąć{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-nę){{/stl_41}}{{stl_6}} pop.{{/stl_6}}{{stl_7}} kotzen;{{/stl_7}}{{stl_40}}

{{/stl_40}}{{stl_9}}rzygać się chce{{/stl_9}}{{stl_6}} pop.{{/stl_6}}{{stl_41}} fig{{/stl_41}}{{stl_7}} es ist zum Kotzen{{/stl_7}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

rzygnąć — → rzygać … Słownik języka polskiego
rzygać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzygaćam, rzygaća, rzygaćają {{/stl 8}}– rzygnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rzygaćnę, rzygaćnie, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwracać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzygać — ndk I, rzygaćam, rzygaćasz, rzygaćają, rzygaćaj, rzygaćał rzygnąć dk Va, rzygaćnę, rzygaćniesz, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęła, rzygaćnęli, rzygaćnąwszy, posp. «wyrzucać zawartość żołądka przez przełyk i jamę ustną na zewnątrz; wymiotować, mieć … Słownik języka polskiego
rzygnięcie — n I rzecz. od rzygnąć … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias